Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει την παρουσία των υποδοχέων στεροειδών ως ένα ευνοϊκό προγνωστικό παράγοντα στο περιτοναϊκό μεσοθηλίωμα (PM). Η μελέτη αυτή έχει ως στόχο να διερευνήσει πιθανές ορμονικές επιδράσεις στην επιβίωση των PM.
Πρόκειται για μια αναδρομική μελέτη των δεδομένων που συλλέχθηκαν προοπτικά από 52 διαδοχικούς ασθενείς με PM που υποβλήθηκαν σε κυτταρομειωτική χειρουργική επέμβαση (CRS) και υπερθερμική ενδοπεριτοναϊκή χημειοθεραπεία (HIPEC) από την ίδια χειρουργική ομάδα στο Νοσοκομείο του Αγίου Γεωργίου στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας, μεταξύ Απριλίου 1996 και Απριλίου 2013. Οι γυναίκες ασθενείς χωρίστηκαν σε υποτιθέμενες προεμμηνοπαυσιακές (<51 ετών, n = 15) και υποτιθέμενες μετεμμηνοπαυσιακές (≥51 ετών, n = 9).
Σε κάθε ομάδα φύλου, οι ασθενείς είχαν επιπλέον χωριστεί σε τρεις ηλικιακές ομάδες (<40, 40-60,> 60). Μια σημαντική στατιστική διαφορά ορίστηκε ως ρ <0.05.
Οι γυναίκες με επιθηλιακό μεσοθηλίωμα είχαν σημαντικά υψηλότερη επιβίωση από τους άνδρες (p = 0.023). Είχαν επίσης μια καλύτερη συνολική διάμεση επιβίωση (> 60 μήνες) σε σχέση με τους άνδρες (43 μήνες), αν και η διαφορά αυτή δεν ήταν στατιστικά σημαντική (p = 0,098). Η επιβίωση των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών ήταν παρόμοια με αυτή των ανδρών μετά την αφαίρεση καλοήθους κυστικού μεσοθηλιώματος.
Συμπερασματικά, η καλύτερη επιβίωση σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες θα μπορούσε να εξηγηθεί από τα υψηλότερα επίπεδα της οιστραδιόλης και της προγεστερόνης. Επίσης, τα στοιχεία μας δείχνουν ότι τα υψηλότερα ποσοστά του καλοήθους κυστικού μεσοθηλιώματος στις γυναίκες δεν ήταν ο βασικός λόγος για την καλύτερη επιβίωση σε γυναίκες ασθενείς, γεγονός που στηρίζει περαιτέρω την υπόθεση των ορμονικών δεσμών με την επιβίωση των PM.
Effects of sex hormones on survival of peritoneal mesothelioma; Yeqian Huang, Nayef A Alzahrani, Winston Liauw, et al.; World Journal of Surgical Oncology (Jun 2015).