Λείπουν δεδομένα για τη μακροπρόθεσμη επίδραση στα καρδιαγγειακά συμβάματα, της προσθήκης σιταγλιπτίνης, έναν αναστολέα διπεπτιδυλοπεπτιδάσης 4, επί της συνήθους φροντίδας, σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακά νοσήματα.
Σε αυτή την τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή μελέτη, εντάχθηκαν 14.671 ασθενείς και προστέθηκε είτε σιταγλιπτίνη ή εικονικό φάρμακο στην υπάρχουσα θεραπεία τους. Ενθαρρύνθηκε η χρήση ανοιχτής αντιυπεργλυκαιμικής θεραπείας, όπως απαιτείται, με στόχο την επίτευξη σε ατομικό επίπεδο κατάλληλων γλυκαιμικών στόχων σε όλους τους ασθενείς.
Κατά τη διάρκεια μιας διάμεσης παρακολούθησης 3,0 χρόνων, βρέθηκε ότι η σιταγλιπτίνη δεν ήταν κατώτερη σε σχέση με το εικονικό φάρμακο για το πρωτεύον σύνθετο καρδιαγγειακά αποτελέσματα. Τα ποσοστά νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια δεν διέφεραν μεταξύ των δύο ομάδων και δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων στα ποσοστά οξείας παγκρεατίτιδας.
Συμπερασματικά, στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακή νόσο, η προσθήκη σιταγλιπτίνης στη συνήθη φροντίδα δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο μειζόνων ανεπιθύμητων καρδιαγγειακών συμβαμάτων, νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια ή άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες.
Effect of Sitagliptin on Cardiovascular Outcomes in Type 2 Diabetes; Jennifer B Green, M Angelyn Bethel, Paul W Armstrong, et al.; New England Journal of Medicine (Jun 2015).