Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εκτιμηθεί εάν η μετφορμίνη, η οποία έχει χημειοπροληπτική επίδραση σε χρόνια ηπατική νόσο, έχει οποιαδήποτε χημειοθεραπευτική επίδραση σε ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (HCC).
Πρόκειται για μια αναδρομική μελέτη 701 ασθενών με νεοδιαγνωσμένο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (HCC) από τον Ιανουάριο του 2005 έως τον Ιούνιο του 2011 στο Mayo Clinic, Rochester, Minnesota. Ως σημαντική έκθεση στη μετφορμίνη ορίστηκε η συνέχιση αυτού του παράγοντα για τουλάχιστον 90 ημέρες μετά τη διάγνωση του HCC και έγινε σύγκριση της επιβίωσης των διαβητικών ασθενών υπό μετφορμίνη με τους διαβητικούς ασθενείς που δεν λάμβαναν θεραπεία με μετφορμίνη και τους μη-διαβητικούς.
Το 72,9% των ασθενών που συμπεριελήφθησαν στη μελέτη ήταν άνδρες, με μια μέση ηλικία 62,6 ± 12,3 ετών. Οι πιο κοινές αιτίες της ηπατικής νόσου ήταν ηπατίτιδα C (34%), αλκοολική ηπατοπάθεια (29%), οξεία ηπατική νόσος (15%) και ηπατίτιδα Β (9%). Με μονοπαραγοντική ανάλυση, χρησιμοποιώντας ως ομάδα αναφοράς τους διαβητικούς με HCC που δε λάμβαναν μετφορμίνη, οι διαβητικοί ασθενείς υπό μετφορμίνη δεν είχαν κανένα πλεονέκτημα επιβίωσης. Οι μη διαβητικοί ασθενείς με HCC, επίσης δεν φαίνεται να έχουν κάποιο πλεονέκτημα επιβίωσης σε σύγκριση με τους διαβητικούς ασθενείς που λάμβαναν μετφορμίνη. Οι διαβητικοί υπό μετφορμίνη για 90 ημέρες μετά τη διάγνωση του HCC είχαν μεγαλύτερη μέση επιβίωση σε σύγκριση με τους διαβητικούς οι οποίοι δεν έλαβαν μετφορμίνη ή η μετφορμίνη είχε διακοπεί εντός 90 ημερών μετά τη διάγνωση του HCC. Αυτό το εύρημα ήταν πιθανό να οφείλεται σε πιθανό bias μεταξύ εκείνων που έζησαν αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για να λάβουν μετφορμίνη.
Συμπερασματικά, αν και η βιβλιογραφία αναφέρει μία χημειοθεραπευτική επίδραση σε άλλες κακοήθειες, η παρούσα μελέτη δε δείχνει κανένα όφελος επιβίωσης με τη χρήση της μετφορμίνης σε διαβητικούς ασθενείς με HCC.
Metformin does not improve survival in patients with hepatocellular carcinoma; Mamatha Bhat, Roongruedee Chaiteerakij, William S Harmsen, Cathy D Schleck, Ju Dong Yang, Nasra H Giama, Terry M Therneau, Gregory J Gores, and Lewis R Roberts; World Journal of Gastroenterology (Nov 2014).