Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) χωρίζεται κλασικά σε μπλε bloaters και ροζ puffers. Η χρησιμότητα αυτών των κλινικών υποτύπων είναι ασαφής. Ωστόσο, η ευρύτερη διάκριση μεταξύ της κυρίαρχης στους αεραγωγούς και της εμφύσημα-κυρίαρχης ΧΑΠ, μπορεί να είναι κλινικά σημαντική. Ο στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να καθοριστούν τα κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών με εμφύσημα-κυρίαρχη και μη-εμφυσηματική ΧΑΠ.
Νυν και πρώην καπνιστές από τη μελέτη COPDGene είχαν διαθέσιμη υπολογιστική τομογραφία θώρακος (CT) με ποσοτική ανάλυση εικόνας. Η εμφύσημα-κυρίαρχη ΧΑΠ ορίστηκε από περιοχή χαμηλής εξασθένησης σε -950 μονάδες Hounsfield (LAA-950) ≥10%. Η μη-εμφυσηματική ΧΑΠ ορίστηκε από απόφραξη των αεραγωγών με ελάχιστο έως καθόλου εμφύσημα (LAA-950 <5%).
Από τα 4.197 άτομα με ΧΑΠ, 1.687 έπασχαν από εμφύσημα-κυρίαρχη ΧΑΠ και 1.817 από μη-εμφυσηματική ΧΑΠ. Ο αναφερόμενος από τους ασθενείς σακχαρώδης διαβήτης ήταν πιο συχνός στη μη-εμφυσηματική ΧΑΠ (OR 2.13, p <0,001), κάτι το οποίο επιβεβαιώθηκε χρησιμοποιώντας έναν αυστηρό ορισμό του διαβήτη με βάση τη χρήση φαρμάκων. Η σχέση μεταξύ διαβήτη και μη-εμφυσηματικής ΧΑΠ επαναλήφθηκε στη μελέτη ECLIPSE.
Συμπερασματικά, η μη-εμφυσηματική ΧΑΠ, που ορίζεται από απόφραξη των αεραγωγών με σπανιότητα εμφυσήματος σε αξονική τομογραφία θώρακος, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για σακχαρώδη διαβήτη. Ασθενείς με ΧΑΠ χωρίς εμφύσημα μπορεί να απαιτούν στενότερη παρακολούθηση για διαβήτη, υπέρταση και υπερλιπιδαιμία, και το αντίστροφο.
Non-emphysematous chronic obstructive pulmonary disease is associated with diabetes mellitus; Craig P Hersh, Barry J Make, David A Lynch, et al.; BMC Pulmonary Medicine (Oct 2014)