Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες διαγνώσεις. Κάθε χρόνο βρίσκονται περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς από ότι λευχαιμίες και καρκίνοι του ήπατος, του παγκρέατος και του στομάχου. Οι περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις είναι θηλοειδούς προέλευσης και οι όγκοι είναι μικροί και εντοπισμένοι. Οι ασθενείς με αυτούς τους μικρούς εντοπισμένους θηλοειδείς καρκίνους του θυρεοειδούς, έχουν ποσοστό επιβίωσης 99% στα 20 έτη. Λόγω της εξαιρετικής πρόγνωσης αυτών των όγκων, έχουν χαρακτηριστεί ως χαμηλού κινδύνου.
Παρά την άριστη πρόγνωσή τους, οι υποκλινικές αυτές μορφές καρκίνου χαμηλού κινδύνου συχνά αντιμετωπίζονται επιθετικά. Η παρούσα μελέτη προσφέρει μια τεκμηριωμένη προσέγγιση για τη διαχείριση του θηλοειδούς καρκίνου του θυρεοειδούς χαμηλού κινδύνου. Εξετάζει επίσης το μέλλον των πολλά υποσχόμενων εναλλακτικών χειρουργικών τεχνικών, των μη χειρουργικών και ελάχιστα επεμβατικών θεραπειών (εκτομή με αιθανόλη ή λέιζερ), οι οποίες αποτελούν μέρος μιας πιο εξατομικευμένης θεραπευτικής προσέγγισης για το θηλοειδή καρκίνο του θυρεοειδούς χαμηλού κινδύνου.
Juan P Brito, assistant professor, endocrine fellow, and healthcare delivery scholar12, Ian D Hay, professor of medicine and thyroidologist1, John C Morris, professor of medicine, thyroidologist1
BMJ 2014;348:g3045