Οι σύγχρονες σχέσεις του διαβήτη τύπου 2 με ένα ευρύ φάσμα καρδιαγγειακών νοσημάτων, δεν έχουν συγκριθεί. Η παρούσα μελέτη επεδίωξε να εξετάσει τη σχέση μεταξύ διαβήτη τύπου 2 και 12 αρχικών εκδηλώσεων καρδιαγγειακής νόσου.
Χρησιμοποιήθηκαν αρχεία από το πρόγραμμα CALIBER, το οποίο συνδέει δεδομένα ατόμων στην Αγγλία που καταγράφονται σε τέσσερις ηλεκτρονικές πηγές δεδομένων σχετικές με την υγεία. Συμπεριελήφθησαν ασθενείς ηλικίας 30 ετών και πάνω, μεταξύ 1 Ιανουαρίου 1998 και 25 Μαρτίου 2010, οι οποίοι έπασχαν από καρδιαγγειακή νόσο κατά την έναρξη της μελέτης. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η πρώτη καταγραφή μίας από τις 12 εκδηλώσεις καρδιαγγειακής νόσου, σε οποιαδήποτε από τις πηγές δεδομένων.
Στη μελέτη συμπεριελήφθηκαν 1.921.260 άτομα, εκ των οποίων 1.887.062 (98 ,2%) δεν είχαν διαβήτη και 34.198 (1 ,8%) έπασχαν από διαβήτη τύπου 2. Παρατηρήθηκαν 113.638 αρχικές εκδηλώσεις καρδιαγγειακής νόσου κατά τη διάρκεια μίας μέσης παρακολούθησης 5 ,5 ετών. Εκ των ατόμων με διαβήτη τύπου 2, 6137 (17 ,9%) είχαν μία αρχική εκδήλωση καρδιαγγειακής νόσου, με πιο κοινή την περιφερική αρτηριακή νόσο (αναφέρθηκε σε 992 [16, 2%] ασθενείς) και την καρδιακή ανεπάρκεια (866 [14 ,1%] ασθενείς). Ο διαβήτης τύπου 2 σχετίστηκε θετικά με την περιφερική αρτηριακή νόσο, το ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, τη σταθερή στηθάγχη, την καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς και το μη-θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου, αλλά σχετίστηκε αντίστροφα με το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής και την υπαραχνοειδή αιμορραγία, ενώ δε βρέθηκε συσχετισμός με την αρρυθμία ή τον αιφνίδιο καρδιακό θάνατο.
Συμπερασματικά, η καρδιακή ανεπάρκεια και η περιφερική αρτηριακή νόσος είναι οι πιο κοινές αρχικές εκδηλώσεις καρδιαγγειακής νόσου στο διαβήτη τύπου 2. Οι διαφορές μεταξύ των σχετικών κινδύνων των διαφόρων καρδιαγγειακών παθήσεων σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 έχουν επιπτώσεις για την αξιολόγηση των κινδύνων και το σχεδιασμό των κλινικών μελετών.
Type 2 diabetes and incidence of cardiovascular diseases: a cohort study in 1,9 million people; Anoop Dinesh Shah, Claudia Langenberg, Eleni Rapsomaniki, et al.; The Lancet (Feb 2015).