Η διαστολική δυσλειτουργία αριστερής κοιλίας (LV) συχνά παρατηρείται σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Οι αναστολείς διπεπτιδυλικής πεπτιδάσης-4 (DPP-4i) εξασθενούν τη μεταγευματική υπεργλυκαιμία (PPH) και μπορεί να έχουν καρδιο-προστατευτικά αποτελέσματα. Παραμένει ασαφές αν οι DPP-4i βελτιώνουν τη διαστολική λειτουργία σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, και, αν ναι, αν αυτό μπορεί να αποδοθεί στην εξασθένηση της PPH ή σε άμεση καρδιακή επίδραση των DPP-4i. Στην παρούσα μελέτη συγκρίθηκαν τα αποτελέσματα της σιταγλιπτίνης (DPP-4) και της βογλιβόζης (αναστολέας άλφα-γλυκοσιδάσης), επί της διαστολικής λειτουργίας σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
Πραγματοποιήθηκε μια προοπτική, τυχαιοποιημένη, ανοιχτή, πολυκεντρική μελέτη σε 100 διαβητικούς ασθενείς με διαστολική δυσλειτουργία. Οι ασθενείς έλαβαν σιταγλιπτίνη (50 mg / ημέρα) ή βογλιβόζη (0,6 mg / ημέρα).
Η μελέτη ολοκληρώθηκε με 40 ασθενείς στην ομάδα της σιταγλιπτίνης και 40 ασθενείς στην ομάδα της βογλιβόζης. Οι μειώσεις της HbA1c και του σωματικού βάρους ήταν σημαντικά μεγαλύτερες στην ομάδα της σιταγλιπτίνης σε σύγκριση με την ομάδα της της βογλιβόζης (-0,7 ± 0,6% έναντι -0,3 ± 0,4, p <0,005? -1,3 ± 3,2 kg, έναντι 0,4 ± 2,8 kg, p < 0,05, αντίστοιχα). Δεν υπήρξαν αλλαγές στο προφίλ των λιπιδίων και φλεγμονώδεις δείκτες και στις δύο ομάδες.
Συμπερασματικά, η μελέτη αυτή έδειξε ότι η σιταγλιπτίνη μειώνει τα επίπεδα της HbA1c πιο πολύ από ότι η βογλιβόζη, αλλά αυτό δεν σχετίστηκε με βελτίωση των ηχοκαρδιογραφικών παραμέτρων της διαστολικής λειτουργίας σε ασθενείς με διαβήτη.
Comparison of effects of sitagliptin and voglibose on left ventricular diastolic dysfunction in patients with type 2 diabetes: results of the 3D trial; Hiroki Oe, Kazufumi Nakamura, Hajime Kihara, et al.; Cardiovascular Diabetology (Jun 2015)