Το να ζει κάποιος σε γειτονιά που προσφέρεται για περπάτημα, με πρόσβαση σε πάρκα και εξωτερικές δραστηριότητες, ενδεχομένως μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για διαβήτη και παχυσαρκία επιτρέποντάς του να είναι πιο δραστήριος. Αυτό έδειξε νέα ανάλυση στο Endocrine Reviews.
Tο χτισμένο περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα άσκησης προάγοντας ενεργές μορφές μετακίνησης όπως περπάτημα και ποδήλατο, έναντι παθητικών όπως είναι το αυτοκίνητο, δήλωσε η Dr. Gillian L. Booth του University of Toronto. Οι ερευνητές ορίζουν ως χτισμένο περιβάλλον κτήρια κατασκευασμένα από τον άνθρωπο, που δίνουν στους ανθρώπους χώρους διαβίωσης, εργασίας και αναψυχής, και υποδεικνύουν ότι το φυσικό περιβάλλον που χτίζεται από τον άνθρωπο επηρεάζει την υγεία. Αυτό περιλαμβάνει κτήρια, γειτονιές, πάρκα, ποδηλατόδρομους, εστιατόρια, μαγαζιά, δρόμους και ΜΜΜ.
Οι ερευνητές επισκόπησαν στοιχεία ερευνών που αξιολογούσαν την επίδραση του χτισμένου περιβάλλοντες στην υγεία και διαπίστωσαν ότι πόλεις και γειτονιές που προσφέρονταν για περπάτημα και δραστηριότητες συνδέονταν με χαμηλότερο κίνδυνο παχυσαρκίας και διαβήτη.
Mια μεγάλη έρευνα σε 33,000 ανθρώπους που περιελήφθη στην ανάλυση ανακάλυψε ότι η εμφάνιση διαβήτη σε ενηλίκους που ζούσαν σε γειτονιές που μπορούσες να περπατάς ήταν 43%, ενώ σε περιοχές που περπατούσες λιγότερο ήταν 53%. Aλλη έρευνα σε 1.6 εκατομμύρια ενηλίκους ανακάλυψε 30% έως 50% περισσότερες πιθανότητες για διαβήτη σε ανθρώπους που ζούσαν σε περιοχές όπου μπορούσαν να περπατούν λιγότερο.
Η ρύπανση και η μεγάλη συγκέντρωση εστιατορίων πρόχειρου φαγητού, επίσης αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη και μπορούν να μειώσουν ουσιαστικά τα οφέλη του να ζει κάποιος σε γειτονιά που μπορεί περπατά. Η ερευνήτρια δήλωσε ότι ο σχεδιασμός γειτονιών με ασφαλείς και αποτελεσματικές επιλογές μετακίνησης με δημόσια μέσα, δομές για ποδήλατο και μονοπάτια για περπάτημα, ενδεχομένας μπορεί να μειώσει τη ρύπανση λόγω κίνησης.