Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια νόσος της γήρανσης του πληθυσμού που επηρεάζει περισσότερο από το 20% των ατόμων άνω των 65 ετών. Σε ηλικιωμένους ασθενείς με διαβήτη, τα συνοδά νοσήματα είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα και η παρουσία τους μπορεί να μεταβάλλει τη σχετική σημασία, την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των θεραπειών για το διαβήτη. Τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η εντατική ρύθμιση της γλυκόζης έχει μικροαγγειακά και καρδιαγγειακά οφέλη, αλλά συνήθως αυτό συμβαίνει μετά από παρατεταμένες περιόδους θεραπείας (πέντε έως εννέα χρόνια) και με την έκθεση σε βραχυπρόθεσμους κινδύνους, όπως η θνησιμότητα και η υπογλυκαιμία. Τα οικονομικά της υγείας, καθώς και μελέτες παρατήρησης, έχουν βοηθήσει στο να τονιστεί η σημασία του να γνωρίζουμε το προσδόκιμο ζωής, την υπογλυκαιμία και το βάρος της θεραπείας, στον καθορισμό των στόχων για το διαβήτη. Οι κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν οι γιατροί να εξατομικεύουν την ένταση του ελέγχου της γλυκόζης και τις θεραπείες, με βάση την πρόγνωση και τις προτιμήσεις των μεμονωμένων ασθενών. Πολύ λίγες μελέτες έχουν προσπαθήσει να εφαρμόσουν επίσημα και να μελετήσουν αυτές τις έννοιες στην κλινική πράξη. Για την καλύτερη ανταπόκριση στις ανάγκες θεραπείας των ηλικιωμένων ασθενών με διαβήτη και συνοδά νοσήματα, απαιτείται περισσότερη έρευνα για να προσδιοριστούν οι κίνδυνοι και τα οφέλη από την εντατικοποίηση, τη διατήρηση, ή την απο-εντατικοποίηση των θεραπειών σε αυτόν τον πληθυσμό.
Management of diabetes mellitus in older people with comorbidities; Elbert S Huang; British Medical Journal (Jun 2016).
Πατήστε εδώ για να δείτε ολόκληρο το άρθρο ή Κάντε download το παρακάτω PDF.

British_Medical_Journal_8