Οι άνθρωποι θυμούνται με μεγαλύτερη ακρίβεια τις τοποθεσίες όπου βρίσκονται τρόφιμα με υψηλές θερμίδες έναντι χαμηλών, αναφέρει έρευνα στο περιοδικό Scientific Reports. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η χωροταξική μνήμη- που επιτρέπει στους ανθρώπους να θυμούνται πού βρίσκονται τα αντικείμενα σε σχέση το ένα με το άλλο- εξελίχθηκε να βάζει σε προτεραιότητα την τοποθεσία όπου βρίσκονται τροφές με πολλές θερμίδες.
Η Rachelle de Vries, μέτρησε τη μνήμη για τοποθεσίες τροφίμων, ζητώντας από 512 συμμετέχοντες να ακολουθήσουν προκαθορισμένη διαδρομή γύρω από ένα δωμάτιο που περιείχε είτε 8 δείγματα τροφίμων είτε 8 κομμάτια από βαμβάκι με άρωμα τροφίμων που τοποθετήθηκαν σε διαφορετικές περιοχές. Όταν οι συμμετέχοντες έφταναν σε ένα δείγμα είτε δοκίμαζαν την τροφή είτε μύριζαν το βαμβάκι και βαθμολογούσαν πόσο τους άρεσε το δείγμα. Δείγματα τροφής και οσμής περιλάμβαναν μήλο, τσιπς, αγγούρι και brownie.
Ζητήθηκε στη συνέχεια από τους συμμετέχοντες να δείξουν την τοποθεσία κάθε τροφής ή οσμής σε ένα χάρτη του δωματίου.
Συμμετέχοντες που είδαν δείγματα τροφίμων ήταν κατά 27% πιο ακριβείς και όσοι είδαν δείγματα με οσμές τροφίμων ήταν 28% πιο ακριβείς στον εντοπισμό τροφίμων με πολλές παρά με λίγες θερμίδες. Η χωροταξική μνήμη μνήμη δεν επηρεάστηκε από το αν οι τροφές ήταν γλυκές ή αλμυρές ή πόσο άρεσε κάθε δείγμα στους συμμετέχοντες.
Γενικά, ο εντοπισμός των τροφίμων ήταν κατά 243% πιο ακριβής όταν οι συμμετέχοντες είδαν τα δείγματα τροφίμων παρά το βαμβάκι με την οσμή.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι η χωροταξική μνήμη του ανθρώπου μεροληπτεί υπερ της εύρεσης της τοποθεσίας τροφών με πολλές θερμίδες. Η μεροληψία θα μπορούσε να έχει βοηθήσει τους προγόνους να επιζήσουν σε περιβάλλοντα με διακυμάνσεις στη διαθεσιμότητα τροφών, οδηγώντας τους να εντοπίζουν αποτελεσματικά τροφές πυκνές σε θερμίδες.