Υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα σχετικά με τις κλινικές εκβάσεις και τη χρήση πόρων φροντίδας υγείας των από του στόματος αντιπηκτικών (DOAC) σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή (AF) οι οποίοι είναι παθολογικά παχύσαρκοι (δείκτης μάζας σώματος> 40 kg / m2 ή σωματικό βάρος> 120 kg).
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από 2 βάσεις δεδομένων των ΗΠΑ, εντοπίστηκαν ασθενείς που ξεκίνησαν θεραπεία με ριβαροξαμπάνη ή βαρφαρινη. Οι ασθενείς υπό ριβαροξαμπάνη και βαρφαρινη ήταν 1: 1 αντίστοιχα.
Συνολικά εντοπίστηκαν 3563 αντιστοιχισμένα ζεύγη ασθενών με παθολογική παχυσαρκία και κολπική μαρμαρυγή που έλαβαν θεραπεία με ριβαροξαμπάνη ή βαρφαρινη. Η πλειοψηφία (81,4%) των ασθενών στο σκέλος της ριβαροξαμπάνης έλαβαν τη δόση των 20 mg. Οκ κίνδυνος ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου / συστημικής εμβολής και μεγάλης αιμορραγίας ήταν παρόμοιοι και για τα 2 σκέλη. Τα συνολικά κόστη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένου του κόστους φαρμακευτικής αγωγής ανά ασθενή ανά έτος (PPPY), ήταν σημαντικά χαμηλότερα με τη ριβαροξαμπάνη έναντι της βαρφαρίνης (48.552 δολάρια έναντι 52.418 δολαρίων, P = .0025), μικρότερη διάρκεια παραμονής (7.5 έναντι 9.1 ημερών, P = .0010) και λιγότερη χρήση εξωτερικών ιατρείων (86 έναντι 115 επισκέψεων PPPY, P <.0001).
Συμπερασματικά, οι παθολογικά παχύσαρκοι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ριβαροξαμπάνη, είχαν συγκρίσιμο κίνδυνο εμφάνισης ισχαιμικού εγκεφαλικού / συστηματικού εμβολισμού και μείζονος αιμορραγίας όπως εκείνοι που έλαβαν θεραπεία με βαρφαρίνη, αλλά χαμηλότερη χρήση και κόστος των πόρων υγειονομικής περίθαλψης.
Comparative effectiveness, safety, and costs of rivaroxaban and warfarin among morbidly obese patients with atrial fibrillation; Eric D Peterson, Veronica Ashton, Yen-Wen Chen, et al; American Heart Journal (Jun 2019).
Για να δείτε ολόκληρο το άρθρο, πατήστε το σύνδεσμο: American Heart Journal