Στόχος αυτής της μελέτης ήταν η σύγκριση της επίδρασης της γεμιγλιπτίνης, ενός αναστολέα διπεπτιδυλ πεπτιδάσης-4 και της νταπαγλιφλοζίνης, ενός αναστολέα συν-μεταφορέα-2 γλυκόζης του νατρίου, στη γλυκαιμική μεταβλητότητα σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
Συμμετείχαν 71 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 ανεπαρκώς ελεγχόμενοι μόνο με μετφορμίνη ή οι οποίοι δεν έλαβαν φάρμακα. Τα άτομα τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν 50 mg gemigliptin (n = 35) ή νταπαγλιφλοζίνη 10 mg (n = 36) ημερησίως για 12 εβδομάδες. Το κύριο τελικό σημείο αποτελεσματικότητας ήταν αλλαγή στο MAGE μετά από 12 εβδομάδες σε σύγκριση με το baseline.
Βρέθηκε ότι, σε σύγκριση με τη νταπαγλιφλοζίνη, η γεμιγλιπτίνη βελτίωσε σημαντικά τη γλυκαιμική μεταβλητότητα, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα παρόμοια χαρακτηριστικά αποτελεσματικότητας και ασφάλειας σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 ανεπαρκώς ελεγχόμενους μόνο με μετφορμίνη ή χωρίς θεραπεία.
Comparison of Gemigliptin and Dapagliflozin Effects on Glycemic Variability in Type 2 Diabetes: A Randomized, Open-Label, Active-Controlled, 12-Week Study (STABLE II Study); Kwak S, Hwang Y, Won J, Bae J, Kim H, Suh S, Lee E, Lee S, Kim S, Kim J; Diabetes; Obesity & Metabolism (Sep 2019).
Για να δείτε ολόκληρο το άρθρο, πατήστε το σύνδεσμο: Obesity & Metabolism