Αυτή η μελέτη αποσκοπούσε στην αξιολόγηση της συσχέτισης μεταξύ της θεραπείας με μετφορμίνη και του κινδύνου νευροεκφυλιστικής νόσου (ND), στους ηλικιωμένους ενήλικες με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (T2DM).
Το πρωταρχικό κλινικό αποτέλεσμα προσδιορίστηκε ως διάγνωση νευροεκφυλιστικής νόσου συμπεριλαμβανομένης της άνοιας, της νόσου του Alzheimer (AD), της νόσου του Πάρκινσον (PD), της νόσου του Huntington (HD) και της ήπιας γνωστικής εξασθένησης κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης. Τα δευτερογενή κλινικά αποτελέσματα μετρήθηκαν χωριστά ανά AD, PD, HD, άνοια και ήπια γνωστική εξασθένηση.
Επιλέχθηκαν συνολικά 5528 ασθενείς (μέση ηλικία, 63,2 ± 10,9 έτη, αρσενικό, 98%, λευκό, 60%) με μέση παρακολούθηση 5,2 ετών. Αυτοί με νευροεκφυλιστική νόσο ή άλλες ψυχικές διαταραχές κατά την έναρξη ή που ήταν σε ινσουλίνη για λιγότερο από τα δύο τρίτα της περιόδου της μελέτης, αποκλείστηκαν. Η συχνότητα εμφάνισης της νευροεκφυλιστικής νόσου ήταν 11,48 ανά 1000 άτομα-έτη μεταξύ των ασθενών υπό θεραπεία με μετφορμίνη, σε σύγκριση με 25,45 ανά 1000 άτομα-έτη για τα άτομα χωρίς μετφορμίνη. Σε σύγκριση με τη μη χρήση της μετφορμίνης, η έκθεση σε μετφορμίνη 2-4 έτη και> 4 έτη συσχετίστηκε σημαντικά με χαμηλότερο κίνδυνο νευροεκφυλιστικής νόσου, ενώ η έκθεση σε μετφορμίνη κατά τα πρώτα 2 χρόνια δεν έδειξε σημαντική επίδραση.
Συμπεραίνουμε, ότι η μακροχρόνια θεραπεία με μετφορμίνη (> 2 χρόνια) συσχετίστηκε με χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης νευροεκφυλιστικής νόσου σε ηλικιωμένους βετεράνους με T2DM. Θα πρέπει να διεξαχθεί μια μελέτη με πιο αντιπροσωπευτικό πληθυσμό και πιο ισχυρή μέθοδο για αιτιώδη συμπεράσματα. Απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση του εμπλεκόμενου μηχανισμού μαζί με τυχαιοποιημένες δοκιμές για την επιβεβαίωση πιθανής νευροπροστατευτικής επίδρασης της μετφορμίνης.
Effect of metformin on neurodegenerative disease among elderly adult US veterans with type 2 diabetes mellitus; Shi Q, Liu S, Fonseca V, Thethi T, Shi L; BMJ Open (Jul 2019).
Για να δείτε ολόκληρο το άρθρο, πατήστε το σύνδεσμο: BMJ Open