Οι πιθανότητες εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 ήταν έως και 24% χαμηλότερες μεταξύ των ατόμων που ακολουθούσαν μια διατροφή πλούσια σε σελήνιο από ό,τι μεταξύ εκείνων που κατανάλωναν λίγο από αυτό το μέταλλο βρήκε σε αμερικανική μελέτη.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Diabetes Care, βασίζονται σε 7.000 άνδρες και γυναίκες επαγγελματίες υγείας που παρακολουθήθηκαν για δεκαετίες. Αλλά προσθέτουν σε ένα μικτό αποδεικτικό στοιχείο για τις προστατευτικές επιδράσεις του σεληνίου -ενός γνωστού αντιοξειδωτικού- όταν πρόκειται για διαβήτη.
«Δεν θα πρότεινα, με βάση τα ευρήματα αυτής της μελέτης, να αρχίσουν οι άνθρωποι να παίρνουν συμπληρώματα σεληνίου», δήλωσε ο Δρ. Dariush Mozaffarian, ανώτερος συγγραφέας αυτής της μελέτης, από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, στη Βοστώνη.
Για να εξετάσουν τη μακροπρόθεσμη επίδραση της έκθεσης σε σελήνιο στον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 σε κατά τα άλλα υγιή άτομα, ο Mozaffarian και οι συνεργάτες του ανέλυσαν την περιεκτικότητα ου είχαν αποκόμματα νυχιών από τη δεκαετία του 1980. Πάνω από 7.000 γυναίκες και άνδρες, συμμετείχαν στη μακροπρόθεσμη μελέτη Nurses’ Health Study και Health Professionals Follow-Up Study, οι οποίοι είχαν συνεισφέρει δείγματα μεταξύ 1982 και 1987 και απάντησαν σε εκτεταμένα ερωτηματολόγια σχετικά με τη διατροφή, τον τρόπο ζωής και τις ασθένειές τους τις επόμενες δύο δεκαετίες. Κανένας δεν είχε διαβήτη ή καρδιακή νόσο στην αρχή της μελέτης. Και λίγο πάνω από το 10% ανέπτυξε διαβήτη τύπου 2 τα επόμενα χρόνια.
Αν και τα ερωτηματολόγια σχετικά με τη διατροφή βασίζονται στη μνήμη, η οποία μπορεί να είναι ελαττωματική, η συσσώρευση σεληνίου στα νύχια των ποδιών αντικατοπτρίζει με ακρίβεια την έκθεση στο μέταλλο για περίπου ένα χρόνο. Τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη ήταν 24% χαμηλότερος μεταξύ των ατόμων με τα υψηλότερα επίπεδα σεληνίου στα νύχια των ποδιών τους, σε σύγκριση με εκείνα με τα χαμηλότερα επίπεδα.
Πρέπει να τονιστεί ότι άλλες μελέτες έχουν βρει ότι μια υπερβολική πρόσληψη σεληνίου αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2.
«Η διαφορά μεταξύ των ευεργετικών και των επιβλαβών επιδράσεων του σεληνίου είναι πολύ λεπτή», είπε ο Δρ. Eliseo Guallar του Πανεπιστημίου Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη, ο οποίος έχει μελετήσει τις επιπτώσεις του μετάλλου στην υγεία αλλά δεν συμμετείχε στη νέα μελέτη. «Λίγη ποσότητα μπορεί να κάνει πολύ καλό, αλλά μόλις ξεπεράσετε ένα συγκεκριμένο επίπεδο μπορεί να υπάρχουν παρενέργειες».